Chus Pato
Talismán
Hai imaxes que son dique entre o corpo
e a violência do corpo
non se lembran
ábrense como as capas dunha vida exemplar
que é nutrida polos corzos
nos bosque de Brabante /
a hecatombe sucede
Sosterse na bruma
e ir cara a algún lugar
interminable
a lei cruzada por signos que son o tempo
***
Non as lembro
non podo tomarlles fotografias
nútrense do alento da terra
son secuencias
preto da raia da alba
adquiren a consistencia de palabras
olen a caverna a hibernación
indican que a terra é a mente
e agarda
***
Coa a mesma igualdade
que aves talladas em basalto emiten desde os ollos
un púlsar esmeralda
así fragmentos de rocha língua
esfráganse para sobrevoar un océano
contra vós
somos o pulsar das aves
a rocha lingüística
toda potencia calquera virtualidade
unha esposicíon infinita
un infinito de dor
non cruzamos correspondencias
***
Se o que preguntas é
“ves fantasmas?”
a resposta é “non”
a resposta é
“fago uso dunha das fórmulas éticas da fala”
daquela que se corresponde coa a figura poética da vida
podo situalas, as aparicións, na árbore e nas ribeiras
isto implica que
as miñas arterias deben contar com eles
todos os meus órganos deben contar com elas
darlles un lugar”
Se preguntas “ves fantasmas?”
a resposta é “non”
a resposta é o idioma constrúe em min una horta para os defuntos
eles/elas son a memória un corazón e a linguaxe
todos os meus órganos lle ceden o lugar”
O ceo
com todas as súas luminarias xeómetras
non é diferente á árbore da que se che aparece
Estende a mao, agarra o norte
A noite é outra coa terra
***
Un fémur de voz corre a galope
***
Deixa ferver o leite
deixa que bote por fóra
que luxe e pegue na placa da cociña
non peches a ventá
pecha a porta pero garda a chave para volver a entrar
cando precises unha medida para a desesperación
Ceiba os cans
un deles morrerá na curva
ao lado da vella serraría
dálle terra
venda a canela e vai ao baile
non esquezas a cor do óso nin o sabor do sangue
non devores o corazón do cabalo
Deita aqui, sobre a herba
deixa que o xasmín a lúa te alumeen
non é tarde para dormir
nunca é tarde
Chus Pato in Sonora, Xerais, 2ª edición: 2024.
